Staalmarkt blijft onrustig, maar prijzen lijken stand te houden

Integendeel: de invoerheffingen op Chinees staal zijn verhoogd tot 145%. Voormalig president Trump benadrukt dat het aan China is om de handelsgesprekken weer op gang te brengen – een boodschap die de spanningen tussen beide economische grootmachten verder aanwakkert.

In Azië zoeken staalfabrikanten, waaronder producenten uit China en Vietnam, inmiddels naar alternatieve exportmarkten. Deze worden vaak bediend met scherp geprijsd materiaal, al blijven forse prijsdalingen vooralsnog uit. Japanse producenten hadden zich door de onzekere situatie tijdelijk uit de markt teruggetrokken, maar keren inmiddels terug met onveranderde prijsniveaus.

Voor Europese afnemers ontstaat hierdoor een interessant spanningsveld. Door het prijsverschil tussen Europa en Azië, in combinatie met de huidige valutakoersen, wordt import vanuit Azië weer aantrekkelijker – ondanks bestaande heffingen. Toch lijkt de Europese markt zich langzaam te herstellen. Staalproducenten mikken op een basisprijs van € 700 per ton (DAP), al is het nog de vraag of de markt dit niveau al breed zal accepteren.

Europese producenten blijven ondertussen geconfronteerd met forse uitdagingen. De energiekosten blijven hoog en de druk om te verduurzamen neemt toe. De invoering van de zogenoemde melt-and-pour-clausule moet zorgen voor extra bescherming van Europees staal, en zou op termijn kunnen bijdragen aan verdere prijsstabiliteit – of zelfs aan een voorzichtige prijsstijging.

Het aantal aanvragen in de markt blijft momenteel beperkt. Hierdoor zien marktpartijen zich genoodzaakt om hun voorraadaanvulling uit te stellen, wat op termijn tot een hernieuwde dynamiek kan leiden. Eén ding is duidelijk: de staalmarkt is momenteel allesbehalve voorspelbaar en wordt grotendeels gestuurd door politieke besluitvorming.