Staalprijzen blijven nog constant ondanks onzekerheid

Diverse fabrieken hebben recentelijk aangekondigd per 1 oktober de prijzen te willen verhogen. Zo kwam het Italiaanse Marcegaglia onlangs nog met het bericht op grond van duurder voormateriaal de prijzen met €30 naar boven aan te passen. Toch is er op dit moment – medio september – van een werkelijke stijging nog geen sprake, enkele kleine fluctuaties buiten beschouwing gelaten.

Dat zegt Noviostaal in haar maandelijkse nieuwsbrief. De Nijmeegse staalhandelaar zet diverse indicatoren op een rijtje en komt dan tot het volgende beeld:
De economische conjunctuur van de EU trekt op zich wel aan, maar gebeurt toch trager dan verwacht en gehoopt. Nog steeds draaien de Europese staalfabrieken daardoor nog op circa 70 tot 80% van hun capaciteit, afhankelijk van hun productsoort, kwaliteiten en ligging. En ook moet vastgesteld worden dat de historisch lage rente, die in Europa gehanteerd wordt, nog geen direct merkbaar effect op de economische situatie heeft. De importprijzen voor vlakke producten met name vanuit Azië zijn op een vergelijkbaar Europees niveau en daarmee niet echt aantrekkelijk. De wisselkoers dollar-euro is de afgelopen weken behoorlijk gewijzigd ten gunste van de euro wat het aankopen van Aziatisch materiaal minder aantrekkelijk gemaakt heeft.

Daling Chinees staalverbruik
De economische hausse in China lijkt echt voorbij en economen voorspellen op termijn een daling in het staalverbruik tot wel 30%. Dat zal niet alleen effect op de omvang van de Chinese staalproductie zelf hebben, maar zal ook exportmogelijkheden vanuit Europa negatief kunnen beïnvloeden. Bovendien vertonen de binnenlandse prijzen in China ook een neerwaartse trend.
De erts- en schrootprijzen op de wereldmarkt staan al langer onder druk. IJzererts is sinds januari 2014 met 40% in prijs gedaald. Enerzijds zou dat juist de inkoopprijzen voor de staalmakers gunstiger moeten maken, maar omdat het voormateriaal van ruwstaal meestal in dollars wordt aangekocht, wordt dat voordeel dan weer te niet gedaan door die duurder wordende dollar. Moody’s verwacht overigens dat de ertsprijzen weer zullen gaan stijgen van circa $85 momenteel naar circa $100 in 2015. In de VS zijn de staalprijzen aanzienlijk hoger dan in Europa of Azië, maar daar lijkt de top bereikt te zijn. De voorraden bij handelaren en servicecenters aldaar zijn het hoogst sedert begin van het jaar, waardoor men een daling in de vraag verwacht.
De politieke onrust in Oost-Europa heeft zo ook weer gevolgen voor de voorziening van halfproducten naar Europese herwalsers als bijvoorbeeld Marcegaglia. Verdere economische sancties jegens Rusland zouden ook de exportmogelijkheden voor walsplakken en gewalst staal naar Europa kunnen beperken. In Zuid-Italië groeit de spanning over het al dan niet voortbestaan in de huidige vorm van de staalfabriek ILVA, dat naar verluidt per maand 60-80 miljoen euro verliest en wellicht in handen gaat komen van ArcelorMittal. Een zelfde onrust is er in Griekenland waar de toekomst van Hellenic Steel, dochtermaatschappij van ILVA en al jaren verliesgevend, erg ongewis is. Welke effecten op de Europese staalmarkt kunnen daarvan verwacht worden? Samengevat is het totaalbeeld van de staalmarkt dus niet echt ideaal te noemen om de basis te leggen voor een structurele prijsverhoging. Ongetwijfeld zullen de fabrieken met het oog op de naderende onderhandelingen met de automobielindustrie hun pogingen de staalprijzen te verhogen blijven voortzetten. Nu geen verbetering realiseren houdt immers in, dat de prijzen gedurende de 1e helft van 2015 op dit voor de fabrieken onbevredigende niveau zouden blijven en dat is het laatste wat men wil. “Het blijft daardoor interessant om de ontwikkelingen te volgen”, concludeert Noviostaal.