Failliet
Het bedrijf was ooit opgericht door zijn opa en oom. Begonnen als landbouwmechanisatiebedrijf in een schuur achter opa’s huis ergens in een redelijke grote plaats in het oosten van het land. Een plaats waar de familie al generaties lang woonde en aanzien had. De schuur was inmiddels jaren geleden afgebroken en vervangen door een groot pand waar ze voor diverse machinebouwers in de regio allerhande metalen onderdelen maakten.
Han van Rijn Specialist in overnames en financieringen voor technische ondernemingen
Toen Wouter nog een kind was, was zijn vader vertrokken naar een Aziatisch land, en had daar een nieuw leven opgebouwd. Er was geen contact meer. Onder druk van opa had Wouter het bedrijf een aantal jaren geleden overgenomen. Opa blij en trots, want de naam en faam van de familie was gezekerd voor de komende jaren. Maar Wouter wist dat het leiden van de onderneming een zware opgave zou worden. Het bedrijf was stil blijven staan en de verliezen stapelden zich op.
“Als ik het nou verkoop, dan kan ik tegen opa zeggen dat we een zeer goede bieding hebben gehad en dat ik die niet kan afslaan. Opa zal het begrijpen en deze beslissing kunnen accepteren”. Wouter had het uitgedacht, maar wist dat een verkoop bijna onmogelijk was. Voor niemand was dit bedrijf een toegevoegde waarde en de verliezen liepen ook dit jaar weer enorm op. Voortdurend werd er geld vanuit het privékapitaal overgemaakt naar het bedrijf en dat kon zo niet doorgaan.
Op een mooie vrijdagochtend in mei was ik al om 9 uur ’s morgens (140 km rijden) bij hem. Tijdens onze lange wandeling kwamen de woorden van een niet meer af te wenden faillissement erg hard aan. Uiteindelijk vertelde Wouter dat dit ook al langer bij hem speelde. Maar hij was bang voor alles wat er op hem af zou komen.
Dat er veel op hem af zou komen, was een feit. Dat de komende periode heel intensief en af en toe uitzichtloos zou worden eveneens. Hij wist dat ik hem niet alleen zou laten. Samen zouden we het proces ondergaan, niet juridisch, maar met de menselijke maat. Samen naar de rechtbank, het personeel toespreken en samen met (en later tegen) de curator werken. Het proces was daadwerkelijk zwaar, inclusief een mogelijke bestuurdersaansprakelijkheid, maar we hebben het afgerond.
“Han, ik wist dat het onvermijdelijk was en het kostte veel tijd, energie en geld, maar ik heb zoveel rust en veel minder zorgen zodat mijn levenskwaliteit aanzienlijk verbeterd is.” Hiermee raakt Wouter de kern van de zaak; hij ging door een diep dal, maar het wordt altijd beter. Altijd! “Weet je, ik was het meest angstig voor ons gezichtsverlies hier in het dorp en onder familie en vrienden, maar dat bleek helemaal niet het geval. Ik heb juist respect afgedwongen bij iedereen. Zelfs bij het personeel dat na de eerste schrik snel een andere baan vond.”
Han van Rijn
Specialist in overnames en financieringen
voor technische ondernemingen
han@kromhout.net
